Бүсгүй хүн атлаа би бүсгүй хүнийг магтах дуртай
Эрх танхил энхрий зөөлөн
Бүсгүй хүнийг шүлэглэх дуртай
Үзгэнд минь амьлаж тэр бүсгүй
Үзэсгэлэн гоо туяалздаг юм
Үзэмжийн тансаг инээмсэглэлд
Өнгөт хорвоо туяардаг юм
Сүмбэн цагаан туяхан хурууг нь магтан би шүлэглэсэн юм
Сүүн цагаан царайг нь шүтэн би шүлэглэсэн юм
Мэлтрэн урсах хархан үсийг нь би зурагласан юм
Мэлмэрэх дөлгөөн харцыг нь догдлон найрагласан юм
Бүсгүй хүн атлаа би бүсгүй хүнийг магтах дуртай
Бяцхан зүрх нь эмзэг учраас шархалж гунихдаа тэд амархан байдаг юм
Булбрай бие нь энхрий болохоор хатуу бүхнээс хамгаалуулж явдаг юм
Буурал түүхийг хярууг унагааж харцанд нь гуниг хуруулахгүй гэсэндээ
Бусгүй хүнийг би шүлэглэх дуртай
Уул шиг нөмөртэй уужим сэтгэлт эр хүн та минь
Ухаан юундаа тэднийг хайраар дүүргэж
Урьхан сэтгэлд нь гунигын сүүдэр битгий тусгаач гэсэндээ
Турхан биенд нь бараан толбо бүү үлдээгээч гэсэндээ
Бүсгүй хүнийг шүлэглэх дуртай байдаг юм би
Гэнэн болохоороо эмэгтэй хүн итгэмтгий байдаг юм
Гэмтэн болгож түүнийг бүү буруутгаач
Гандаж бууралтах хөгжин униарт хадагдаж биш
Ганцхан түүнийг бүсгүй хүнийг хайрлаач
No comments:
Post a Comment