Sunday, July 29, 2012

Түүнд би хайрлуулмаар байсан он жилүүд хичнээн харамсалтай
Түүн рүү үргэлж ширтэж харц минь бодлоосоо зугтаж
Тэврийг нь үргэлж санаж хүсэл минь ухаанаасаа зөрж
Тэвдэж сандрах, тэмүүлэх бэдрэх ганц шалтгаан чи л болж байсан ч
Тийм олон жил урсан одсоныг би мэдсэнгүй
Минийх биш тэврийн төлөө би өөртөө үнэнч байж
Магад түүнийгээ хайр гэж шүтэж байсан ч
Маргаагүй ээ энэ ганц шөнөөр дуусах ёстой
Маргааш өглөө нь нүдээ аниад би орхих ёстой
Тэгтлээ хүлээсэн тэвэр чинь хүйтэн уруул чинь хуурай
Тэмүүлж хүлээсэн тэр шөнө хуурамч байсан
Тэнэгхэн гэж дуудахаа боль би гуйя
Тийм удаан найз чинь байсандаа би одоо ч дургүй
Сайн найз минь гэж хэлэх үгэнд чинь би дургүй
Магад энэ шөнийн дараа чи намайг
Мартаад өнгөрнө олон охид дундаа
Хөнгөн хийсвэр явдалтайгаар минь дуудаж
Хэн нэгэнд гайхуулан ярина би үгүйсгэхгүй
Минийх л гэж харамласан он жилүүдийг чи мэдэхгүй
Хуурахгүй гэж өөрийгөө хуурсан цаг хугацааг чи төсөөлөхгүй
Хүйтэн шөнийн дурсамж л байхад болно
Хөшиг хаагдаж жүжиг дуусахыг би хүснэ
Хайр гэсэн дурсамж болон үүрд үлдээгээд
Харахгүй юмсан гэж амьдархыг хүснэ үхэн үхтэлээ

No comments:

Post a Comment