Өвлийн шөнө тэнгэрт түм буман одод бужигнана. Тэд яг л асч буй галын оч мэт гэрэлтэж сарны сүүмгэр гэрэлд бие биесээ хөгжөөнө. Яг л дурлалдаа автан хорвоо дээр өөр хэн ч байхгүй мэт баярлах залуу хосууд мэт. Дэндүү жаргалтай. Гэрэлтэн асах нь яг л сарны бүүдгэр гэрлээс илүү тод асаж буй юм шиг.
Гэвч энэ намуухан шөнө өвлийн анир үгүй ойн чөлөөнд нэгэн сандал цасанд дарагдан байх нь яг л хэзээ ирэх нь үл мэдэгдэх хэн нэгнийг хүлээх мэт. Түүн дээр сарны бүүдгэр гэрэл яльгүй тусч хөвсгөр цасан зөөлнөөр хаялана.Одоо түүнд өөртэй нь эгээ л ижил хөгшин улиас, хөгжилтэйгээр бужигнах оддын тосонцроос өөр хань болох хэн ч алга.
Нэг л сайхан өдөр тэрхүү ойн чөлөөнд хүүхдийн инээд цангинж ганцаардсан сандал дурлалдаа шатсан залуу хосуудын дарс мэт нялуун үгсээр бялуурч, залуу насаа үдэж хоцорсон өвгөд хөгшидыг бүүвэйлэн суусан байхдаа.
Сандал яг л нисэхийг хүсч… тэр очрон үсчих оддын зүг хөөрмөөр санагдавч……
Нэг л сайхан өдөр ойд хавар ирж шинэхэн ногооны анхилам үнэр хамар цочроон, шувууд зөвхөн өөрт нь зориулан чангаар бүүүр чангаар жиргэнэ гэдгийг мэддэг болохоор…
Нэг л сайхан үдэш жаргах нарыг, хосуудын үнсэлтийг, хүүхдийн инээдийг, хөгшдийн хууч яриаг чагнана гэдгийг мэддэг болохоор тэр аниргүй ойн бүүдгэр чөлөөнд мишээл тодруулана.
No comments:
Post a Comment